oeoeoeoe morgen is het einde van de wereld. Not.
Maar ik zat zo te denken, ‘what if?’. Stel stel stel dat je écht weet dat er morgen niks meer is, dat alles en iedereen weg is inclusief uzelve.
Wat zou je dan doen op zo’n laatste dag vraag ik me af.
Awel ik weet het eigenlijk niet maar toch geen al te spectaculaire dinges peins ik. Het heeft weinig zin om ne keer goed te gaan shoppen want tja… veel geniet van die dinges gaat ge toch niet hebben. En een klein stemmetje in mij zegt dan ‘waiste of time & money’.
‘Al’ (aheum) mijn geld aan een goed doel gaan geven en er dan gewoon een gezellige dag thuis met de kindjes van maken. Tja, deel 2 dat gaat maar deel 1 what’s the point als de dag erna alles weg is.
Ik peins dat het dus gewoon een gewone dag zou worden, ik zou gelijk nie meer gaan werken, dat niet 🙂 maar voor de rest… ik ben zo ene die nog hare strijk zou staan doen wss. Wat ik in elk geval wél zou doen is samen met mijn kindjes in één bed gaan slapen. Dat zij en ik niet alleen zijn als HET gebeurt. LOL. Of niet.
Kindjes, gaan jullie bij mama slapen vannacht? 🙂
Bon, voor wie graag eens nadenkt: wat zou je dus doen als je wist dat er morgen niks meer was?
durvendromendenkendoen 
Een groot feest geven voor al wie mij lief is, ik zou bovendien op geen cent kijken, de onbetaalde rekening zou samen met de wereld vergaan 🙂
Mijn kinderen doodknuffelen en mijn ver lief dwingen om eindelijk eens bij mij te blijven slapen.
De hele dag doorbrengen met mijn lief en de kindjes. Dat is het zowat, denk ik. Veel anders gaat ge ook niet kunnen doen, want er zijn geen winkels meer open, geen openbare diensten die werken, niets. Haja, want iedereen wil thuis zijn die laatste dag natuurlijk…
hele dag met kindjes en familie..
En ge lacht eh, maar ik heb ook al gedacht Bridget bij mij te leggen ( Brian wil dat absoluut niet..)
Ergens zit ik toch met een “what if” voor morgen zenne..
Ik geloof geen halve seconde van die hele ‘Maya-einde-van-de-wereld-paniek’. Echt niet. En toch is jouw vraag vandaag ook al een paar keer in mijn gedachten geslopen… Zou ik de gelegenheid durven aangrijpen om de mensen om wie ik geef op te bellen en te zeggen hoe graag ik hen zie? Zijn er nog ‘losse eindjes’ aan relaties of vriendschappen die schoner zouden kunnen afgesloten worden dan nu het geval is? Eigenlijk zou ik het gewoon moeten doen! Maar de realiteit is natuurlijk dat er morgen gewoon opnieuw een dagje komt. En dan sta je daar met eventuele gevolgen van bekentenissen van vandaag… Ik zal het dus toch maar niet doen. Maar Lunaatje, die slaapt vannacht wel lekker dicht bij mij :-)!!
Ik zou mijn kindjes de ganse dag zo dicht mogelijk bij me houden (wat in de praktijk nogal moeilijk zou zijn, zeker met de jongste die constant op verkenning wilt) en me geen fluit meer aantrekken van al de rest.
’t ziet er voorlopig nog goed uit vandaag. We hebben al de middag gehaald!!! HAHAHAHA.