En toen stond ze in de krant

Het tekstje bij de foto:

‘Ik ben een prinses’
“Maren is een gevoelensdetector” zegt haar mama. “Ze reageert feilloos op stemmingen. Ook bij mensen die ze niet kent, heeft ze dat. Wat jij uitstraalt, krijg je meteen van haar terug. Dat vind ik ontzettend knap. ’s avbonds als we vertrekken in de buitenschoolse opvang moet iedereen een kus en een knuffel krijgen, ook mama’s en papa’s die Maren nog niet kennen. Mensen reageren soms verrast, maar nooit negatief. Maren neemt iedereen voor haar in. In al haar emoties is ze ook heel hevig. Blij is heel blij, verdrietig is heel verdrietig, boos is heel boos. Dan gaat ze echt stampvoeten. Haar broer kan haar dan het beste terughalen. maar meestal is mijn dochter een wolkje. ‘Ik ben een prinses’ zegt Maren zelf als je haar vraagt wie ze is. En dat straalt ze ook uit, in alles.”

Het hoeft geen betoog dat mama licht geeft vandaag van fierheid. Mijn mini-me, mijn kleine prinses. Ze doet het toch maar…