De toekomst of een glimp ervan kon ik net opvangen in Koppen. 2 getuigenissen van bejaarde mama’s met een downkind. 2 mooie maar ook hartverscheurende getuigenissen. Want ja, de ellenlange wachtlijsten in de gehandicaptenzorg treffen ook onze gezinnen. 70 aanvragen voor 1 beschikbare plaats. Het moet voor de directies van die instellingen héél moeilijk zijn om telkens opnieuw zoveel mensen te moeten teleurstellen. maar nog moeilijker voor de ouders én de downkinderen om telkens opnieuw de teleurstelling te moeten doorslikken en verderzoeken naar ‘een’ oplossing. Dikwijls niet de meest ideale of gewenste oplossing.
Hoe ik de toekomst zie. Eerlijk ik weet het niet. Soms denk ik: hopelijk komen Maren en ik samen om in een auto-ongeluk als ik 80 ben en zij 40. Om dan 2 tellen later te beseffen dat Tiemen dan zijn ganse gezin kwijt is. Hard. ik denk er eigenlijk liefst niet te veel over na. Nog zo lang mogelijk genieten van mijn kleine meid.
Maar dat de toekomst er, ondanks alles, mooi uitziet las ik in de ogen van de mama’s én in wat één van hen zei: ‘moest ik opnieuw moeten beginnen ik zou het direct doen’.
durvendromendenkendoen 
Voor Maren (en de liefste mama van de hele wereld):
Watch with glittering eyes the whole world around you,
because the greatest secrets are always hidden
in the most unlikely places.
Those who don’t believe in the magic
will never find it.
xxx
That’s the spirit ! En de toekomst, die komt vanzelf wel, dag per dag !